"Goedemorgen allemaal, Vandaag zijn we hier samen om het WUTTO-clubkampioenschap te spelen. Veel mensen denken dat WUTTO, in verhouding tot tafeltennis, vergelijkbaar is met pickleball ten opzichte van tennis. Maar dat is natuurlijk niet zo. Bij WUTTO draait het namelijk niet om de speler met noppenrubbers tegen de speler met supersnelle, dikke rubbers. Het gaat niet om die vierdeklasse-speler tegen die derde-divisie-speler. Bij WUTTO draait het om iets veel belangrijkers en diepzinnigers: WUTTO is PLANK tegen PLANK. Het gaat hier om GELIJKHEID. Laten we dit toernooi vanuit die gelijkheid spelen en er samen een mooie dag van maken! En laten we, in dezelfde geest van gelijkheid, vandaag ook met elkaar de bardienst verzorgen." 

De dag begon verrassend met wat velen zouden omschrijven als een "Fabio’tje," waarbij een groot deel van de spelers een kwartier te laat arriveerde. Ironisch genoeg was de toernooileider zelf keurig op tijd. Begrippen als schuldverlichting en projectie kwamen op bij de toernooileider, evenals een moment van zelfreflectie.

De dag bracht onverwachte wendingen. Iedereen verwachtte dat Bas Aardoom er met de titel vandoor zou gaan, maar helaas was Bas deze ochtend het slachtoffer van net- en randballen. Terwijl het plankerige geluid van de WUTTO-batjes door de zaal galmde, klonk af en toe een teleurgestelde kreet. “Fawwckk!” resoneerde Bas’ stem door de zaal, wat bij veel spelers gevoelens van empathie opriep. Door Bas’ uitschakeling kregen de overgebleven spelers de kans om de kruisfinales te bereiken. Eric Disseldorp, de zilveren medaillewinnaar van het WUTTO-clubkampioenschap 2018, moest helaas in de kwartfinale opgeven tegen Gert-Jan omdat hij zich onwel voelde. Dit bevestigde maar weer hoe fysiek uitdagend WUTTO kan zijn, zelfs voor sportieve spelers zoals Eric.

De halve finales boden spannende wedstrijden. Gert-Jan, beter bekend als “De Kale Krijger”, stond tegenover Daan Goossens, “The Dark Horse.” Uiteindelijk wist The Dark Horse deze strijd in zijn voordeel te beslechten.

In de andere halve finale speelde titelhouder François, ook wel “De Gepensioneerde Mark van Bommel” genoemd, tegen de ''Duitser" Fabio Fischer. Het was een intensieve wedstrijd waarin beide spelers aanvallend speelden, wat leidde tot spectaculaire rally’s. De Duitser moest de wedstrijd echter op zijn Duits beslissen, met een hoge bal die op een cruciaal moment precies op de rand viel.

Voor de finale van de hoofdronde werd eerst de troostfinale gespeeld tussen Joey Lim en Marnix Appeldoorn. Wat verbaasde is dat Marnix zijn vrienden Max en Nico hem luidruchtig uitjoelden, mogelijk uit jaloezie, maar dat blijft speculeren. Uiteindelijk trok de getalenteerde Joey aan het langste eind.

In de hoofdrondefinale stonden de Duitser en The Dark Horse tegenover elkaar. Na een zenuwslopende confrontatie tussen deze twee rivaliserende teamgenoten en hechte bondgenoten, wiens vriendschap onder druk kwam te staan door deze allesbepalende strijd, mocht de Duitser zich bekronen tot WUTTO-kampioen 2024 van ttv Alexandria ’66.

Of de toernooileidende Duitser gebruikmaakte van zijn machtspositie om er een slaatje uit te slaan, zullen we nooit weten. Wat we wél weten, is dat hij aan het einde van de dag gewoon op zijn eigen fiets naar huis ging. En wat we ook weten, is dat winnen in de tafeltenniswereld — en misschien ook in de WUTTO-wereld — het allerbelangrijkste is.

— Fabio